به گزارش خبرگزاری فرانسه تکنولوژی "سلول‌های توموری در گردش" (CTC)، که مخترعانش آن را "نمونه‌برداری مایع" توصیف می‌کنند، از هنگامی که برای اولین بار چند سال پیش بوسیله پزشکان در بیمارستان عمومی ماساچوست ایجاد شد، راهبردی تحول‌آفرین در تشخیص سرطان خوانده شده است.
این روش سلول‌های سرطانی را که از تومور جدا شده و با مقادیر بسیار کم در خون در گردش هستند، شناسایی می‌کند.
اما تا به حال از این تکنولوژی استفاده‌ای از به جز شمارش سلول‌های سرطانی نشده است، و گرچه پزشکان بر مبنای آن می‌توانند درکی از تغییر سرطان بیمار به دست آورند، اما دقت آزمایش چندان بالا نبود.
اما به گفته ایجادکنندگان این آزمایش، آخرین نسخه آن بسیار دقیق‌تر شده است.
نیکولاس دراکوپولی معاون سازمان توسعه و پژوهش سرطان‌شناسی ارتو بیوتک (ORD)، واحدی در شرکت جانسون و جانسون در این باره گفت: "این تکنولوژی جدید به ما امکان می‌دهد نه تنها سلول‌های سرطانی را بشماریم، بلکه تغییرات مولکولی در این سلول‌ها را شناسایی کنیم که به پیشرفت بیماری می‌انجامند."
این تکنولوژی جدید با یک آزمایش خون منفرد، می‌تواند از میان یک میلیارد سلول خونی یک سلول سرطانی منفرد را پیدا کند و به دام اندازد، بدون اینکه لازم باشد بیمار تحت اقدامات تهاجمی و اغلب دردناک برای نمونه‌برداری از طریق جراحی قرار گیرد.
دراکوپولی گفت:"با استفاده از این روش میتوانیم تجزیه و تحلیل مولکولی پیچیده‌ای از این سلول‌های جداشده انجام دهیم،و به این ترتیب میتوانیم به دنبال درمان‌های بگردیم که برای بیماری که این ناهنجاری خاص را دارند، مناسب‌تر هستند."
او افزود که این تکنیک جدید "به ما امکان می‌دهد تغییراتی را که در تومور رخ می‌دهد در زمان واقعی دنبال کنیم؛ در حالیکه چنین کاری هرگز با روش‌های قدیمی ممکن نیست زیرا برای این کار مجبور می‌شوید هر بار یک جراحی برای به دست آوردن نمونه انجام دهید."
به عبارت دیگر می‌توان بسیار زودتر از سایر روش‌ها می‌توان دریافت که یک درمان خاص برای سرطان در حال موفقیت یا شکست است، و ممکن است بتوان بر این اساس درمانی مخصوص بیمار به کار برد.
هدف از همکاری میان شرکت وردیکس- که نسخه ابتدایی‌‌تر این آزمایش را به بازار آمریکا آورد- به همراه ORD و پژوهشگران بالینی ایجاد نسخه بهبودیافته‌ای از تکنولوژی فعلی این آزمایش است.
سازمان غذا و داروی آمریکا نسل قبلی این تکنولوژی را برای استفاده در شناسایی سلول‌های سرطانی در خون بیماران مبتلا به مرحله متاستاتیک (مرحله پیشرفته سرطان) در سرطان پستان، سرطان پروستات و سرطان روده بزرگ تایید کرده بود.
به گفته شرکت وردیکس هدف تعیین شده برای نسل بعدی این آزمایش استفاده از آن بوسیله متخصصان سرطان به عنوان ابزاری تشخیصی برای شخصی کردن مراقبت از بیمار و نیز استفاده از آن بوسیله پژوهشگران برای شتاب بخشیدن و بهبود دادن کشف و ایجاد داروها است.
برای مثال،این آزمایش می‌تواند پیشرفت‌هایی را در درمان سرطان ریه امکان‌پذیر کند که تا به حال شناسایی تومورهای آن آسان نبوده است و پژوهش‌ها نشان داده‌اند که وجود برخی از جهش‌های ژنتیکی در این سرطان باعث بهترین پاسخ به درمان‌های خاص می‌شود.
دراکوپولی گفت ممکن است سه تا پنج سال طول بکشد تا کارآزمایی‌های بالینی سازمان غذا و داروی آمریکا نشان دهد این تکنیک برای شناسایی و درمان دامنه وسیع‌تری از سرطان‌ها کارآیی دارد.
او گفت: "بخش بزرگی از این همکاری این است که در طول چند سال آینده این تکنولوژی در کارآزمایی‌های بالینی طراحی‌شده به طور آینده‌نگر مورد آزمایش قرار گیرد تا ثابت شود که این اطلاعات واقعا می‌تواند به هدایت درمان‌ها و بهبود عاقبت بیماران کمک کند یا نه."
